Τα τραγελάφικα που εξελίχτηκαν από της αυτοκτονίας Ζαχόπουλου με τα DVD και τους δημοσιογράφους και τους βουλευτές και τους πρωτοκλασσάτους υπουργούς να σφυράνε κλέφτικα είναι λίγο - πολύ γνωστά σε όλους τους αναγνώστες αυτού του blog.
Κι ενώ έχει ξεκινήσει ένας απίστευτος πόλεμος μεταξί εκδοτο-δημοσιογράφων με σαφείς αιχμές να πλανώνται περί διαπλοκής δημοσιογράφων και ανώτατων στελεχών αυτής της κυβέρνησης σε γνωστά στέκια της κοσμικής Αθήνας, ο πρωθυπουργός παίρνει τον αέρα του ανέμελος σε Τουρκία-Ινδία χωρίς να αποφέρει σημαντικά ωφέλη από τις επαφές του αυτές.
Το μπάχαλο με τους τηλεδιαπλεκόμενους να δίνουν την καθημερινή μάχη και τα επιτελεία των καναλιών της χώρας να έχουν αμολύσει τα κυνηγόσκυλα για να φέρουν αποκλειστικότητες και άλλες επιτυχίες. Ήθελα να'ξερα που θα καταλήξει αυτή η κατάσταση.
Όσο για το "Πρώτο Θέμα" τώρα που βγαίνουν τ'άπλυτα στην φόρα ξετυλίγεται όλο και πιο φανερά το κουβάρι των τεκτενόμενων στον χώρο των ΜΜΕ που με τόσο ζήλο υπηρέτησαν τόσα χρόνια ο Θέμος και ο Μάκης.
Εν τω μεταξί το μπαχαλόκρατος καλά κρατεί και ο θόρυβος ίσως και να ευνοεί αυτούς που φαίνεται πως έχει στόχο. Τι δουλειά έχει ο κατά τα άλλα χαρακτής της πολιτικής Καραμανλή σε καφενέ με εκδοτο-δημοσιογράφο ένας θεός ξέρει. Το θέμα είναι πως όλοι σχεδόν στην κυβέρνηση είναι ή άπειροι ή εντελώς βλάκες ή αθεράπευτα αθώοι.
DVD από δω, εκατομύρια ευρώ απο την άλλη, έταιρίες με συμφέροντα εκατομυρίων και βάλε, κυβερνητικοί παράγοντες σε σκηνές πανικού, βουλευτές που ανακοινώνουν μέσω τηλεόρασης αντί να προτιμούν το κόμμα τους, φωτογραφίες με "πεολιχίες" και ότι άλλο τσακώσουν τα λαβράκια της δημοσιογραφίας.
Πάλι καλά που η κυβέρνηση προνόησε τις εκλογές τον Σεπτέμβρη, αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Απορώ αν υπάρχει κανένας εύθικτος πολιτικός-εξουσιαστής να παραιτηθεί έτσι για να γίνει και καμιά προσωποποίηση ευθύνης.
Υ.Γ. Αν ο Ζαχόπουλος πάρει πρέφα τα τηλεδικαστήρια που έγιναν ερήμην της παρουσίας του, μην τον είδατε τον Παναή.
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008
Μια ευχή και μια επεξήγηση
Αγαπητοί αναγνώστες έστω και καθυστερημένα ο πολιτικάντζας σας εύχεται καλή και δημιουργική χρονιά και ότι καλύτερο να φέρει το νέο έτος σε σας και τις οικογένειές σας.
Πέρα από τις ευχές και τα γιορτινά, το 2007 χάθηκε ένας σημαντικός αγωνιστής της δημοκρατίας, ένας πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος που βασανίστηκε, αναλώθηκε και προσέφερε απλόχερα σε όσους συν-ανθρώπους έτυχε να βρεθούν κοντά του σε όλη του την διαδρομή.
Στα 54 του χρόνια έχασε την άνιση μάχη με τον καρκίνο, κι ας το προσπάθησε μέχρι το τελευταίο απόθεμα των δυνάμεών του. Ο κόσμος των νέων τεχνολογιών που ο Δημήτρης ήταν από τους πρωτοπόρους στην Ελλάδα, ο ακαδημαικός κόσμος, οι φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, οι συνεργάτες στις κατά καιρούς επαγγελματικές ασχολίες του, ο καλλιτεχνικός και μέρος του δημοσιογραφικού κόσμου, όπως οι συνάδελφοί του στο "ΑΝΤΙ" αλλά και σε άλλα έντυπα που κατά καιρούς φιλοξένησαν την σκέψη και την εμπειρία του, καθώς και παλιοί συνεργάτες του από τον κόσμο των τηλεπικοινωνιών και φυσικά η οικογένειά του, όλοι ένιωσαν ξαφνικά φτωχότεροι.
Μετά από τόσες μάχες για την ελευθερία του τόπου που αλωνίζουνε οι κάθε είδους Κωστάκηδες και Γιωργάκηδες (αναθρεμμένοι από σεμνές και ταπεινές πισίνες σε σεμνές και ταπεινές συνεστιάσεις με βουλευτές, διπλωμάτες, υποκινούμενους τηλεσυνεκδοτοδιανοούμενους και διάφορες εκλεκτές και εξέχουσες εγχώριες προσωπικότητες) τελικά οι ανίδεες ιδέες και ιδανικά που πολεμούσες έμελλαν να σε κυνηγάνε μέχρι και τις τελευταίες σου στιγμές. Βλέπεις, Δημήτρη δεν γίνεται να ζήσεις πραγματικά ελεύθερος σ'αυτήν την κοινωνία που πολλοί συναγωνιστές σου (εκείνα τα χρόνια) χρησιμοποίησαν προς ιδίον ώφελος τις ιδέες και τα ιδανικά της εποχής, άλλοι για να βγούνε στην εξουσία κι άλλοι για να πουλήσουν πιο πολύ.
Καλέ μου φίλε σου εύχομαι ολόψυχα καλό σου ταξίδι και πραγματικά εύχομαι να ξανασμίξουμε για να πούμε όσα δεν προλάβαμε.
Πέρα από τις ευχές και τα γιορτινά, το 2007 χάθηκε ένας σημαντικός αγωνιστής της δημοκρατίας, ένας πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος που βασανίστηκε, αναλώθηκε και προσέφερε απλόχερα σε όσους συν-ανθρώπους έτυχε να βρεθούν κοντά του σε όλη του την διαδρομή.
Στα 54 του χρόνια έχασε την άνιση μάχη με τον καρκίνο, κι ας το προσπάθησε μέχρι το τελευταίο απόθεμα των δυνάμεών του. Ο κόσμος των νέων τεχνολογιών που ο Δημήτρης ήταν από τους πρωτοπόρους στην Ελλάδα, ο ακαδημαικός κόσμος, οι φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, οι συνεργάτες στις κατά καιρούς επαγγελματικές ασχολίες του, ο καλλιτεχνικός και μέρος του δημοσιογραφικού κόσμου, όπως οι συνάδελφοί του στο "ΑΝΤΙ" αλλά και σε άλλα έντυπα που κατά καιρούς φιλοξένησαν την σκέψη και την εμπειρία του, καθώς και παλιοί συνεργάτες του από τον κόσμο των τηλεπικοινωνιών και φυσικά η οικογένειά του, όλοι ένιωσαν ξαφνικά φτωχότεροι.
Μετά από τόσες μάχες για την ελευθερία του τόπου που αλωνίζουνε οι κάθε είδους Κωστάκηδες και Γιωργάκηδες (αναθρεμμένοι από σεμνές και ταπεινές πισίνες σε σεμνές και ταπεινές συνεστιάσεις με βουλευτές, διπλωμάτες, υποκινούμενους τηλεσυνεκδοτοδιανοούμενους και διάφορες εκλεκτές και εξέχουσες εγχώριες προσωπικότητες) τελικά οι ανίδεες ιδέες και ιδανικά που πολεμούσες έμελλαν να σε κυνηγάνε μέχρι και τις τελευταίες σου στιγμές. Βλέπεις, Δημήτρη δεν γίνεται να ζήσεις πραγματικά ελεύθερος σ'αυτήν την κοινωνία που πολλοί συναγωνιστές σου (εκείνα τα χρόνια) χρησιμοποίησαν προς ιδίον ώφελος τις ιδέες και τα ιδανικά της εποχής, άλλοι για να βγούνε στην εξουσία κι άλλοι για να πουλήσουν πιο πολύ.
Καλέ μου φίλε σου εύχομαι ολόψυχα καλό σου ταξίδι και πραγματικά εύχομαι να ξανασμίξουμε για να πούμε όσα δεν προλάβαμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)