Ώρα Σκέψης, Περισυλλογής, Ανάληψης Ευθυνών στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Μετά από μία πικρή ήττα της << Δημοκρατικής Παράταξης >> όχι με μεγαλύτερο μερίδιο ψήφων από την Νέα Δημοκρατία (για 250.000 και κάτι ψήφους) και μετά από μία περίοδο έντονης αποδοκιμασίας της κυβερνητικής απραξίας στο θέμα των πυρκαγιών, σχεδόν όλοι οι Έλληνες περίμεναν μία πολύ καλύτερη αποδοχή της πολιτικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ.

Η διαδοχολογία δίνει και παίρνει, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να υποβάλλει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος και διάφορους νυν και πρώην βουλευτές να μην πιστεύουν τα πρώτα αποτελέσματα όπως αυτά έφταναν στην Χαριλάου Τρικούπη.

Καλώς η κακώς το ΠΑΣΟΚ από την στιγμή που αντιμετώπισε αγρότες, συνταξιούχους και τους φοιτητές με τα ΜΑΤ, σε αντίθεση με τα όσα κατά καιρούς κραυγάζουν τα στελέχη τους περί << αγώνων >> την περίοδο της χούντας, δίκαια έλαβε ποσοστό κατά πολύ χειρότερο απο το 1989.

Η όποια νέα ηγεσία (είτε με Γιώργο Παπανδρέου, είτε με Βαγγέλη Βενιζέλο) του κινήματος θα πρέπει να κοιτάξει βαθειά τα αίτια της ήττας αν είναι να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ αληθινή ελπίδα για την χώρα.

Η ηγεσία δεν παίζει κανέναν ρόλο ως προς την καταξίωση του κόμματος στην Ελληνική κοινωνία. Το θέμα ειναι οι πολιτικές απόψεις και επιλογές που συλλογικά αποφασίζονται μέσα από τις εσωτερικές διαδικασίες του κόμματος.

Αλλαγή προσώπων είναι δεδομένο οτι χρειάζεται, αφού οι κάλπες έδειξαν << μαύρισμα >> σε πρωτοκλασσάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (σσ. Βλέπε Άκης Τζοχατζόπουλος). Επείσης, όπως και απέδειξε η κάλπη, το ΠΑΣΟΚ ή θα ακολουθήσει αριστερή πορεία ή θα παραμείνει στην αξιωματική αντιπολίτευση.