Βαγγέλης ή Γιώργος?

Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ είναι καταιγιστικές από τα πρώτα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έθεσε από νωρίς το << παρών >> στην μάχη της προεδρίας του κόμματος με αρκετούς πρωτοκλασσάτους να δηλώνουν δημόσια την υποστήριξή τους στο πρόσωπό του. Ο Γιώργος προτίμησε την σιωπή και την αποφυγή δηλώσεων και διεκδικήσεων εν όψει πολύ σημαντικών εξελίξεων.

Ο Βαγγέλης ενώ την πικρή (για τους οπάδους και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ) νύχτα των εκλογών ανακύρηξε το << παρόν >> σε σχετικά χαμηλούς τόνους, ξαφνικά τα πνεύματα οξύνθηκαν και οι τόνοι ανέβηκαν σε λιγότερο απο 48 ώρες αφότου έκλεισαν οι κάλπες.

Είμαστε μπροστά σε ενα απίστευτο και πολλές φορές ανούσιο ανταγωνισμό μεταξί δύο αντιπάλων με πολύ παρόμοιες απόψεις που το μόνο που πραγματικά διαφέρει είναι ο φανερά πιο απαλλαγμένος από << σαρδάμ >> λόγος του Βαγγέλη.

Και οι δυό τους δεν δείχνουν να κατανοούν το πραγματικό μήνυμα του κόσμου για στροφή προς την αριστερά. Ίσως το σημαντικότερο ατού του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πατέρα του Γιώργου, Αντρέα Παπανδρέου ήταν η σταθερή πολιτική ιδεολογική προσέγγυση με την αριστερά.

Δεν φτάνει ούτε ολόκληρος Βύρων ούτε ολόκληρος νομάρχας Παναγιώταρος Ψωμιάδης να καταφέρει να διαγράψει από τις μνήμες του << ... >> λαού (το αφήνω στην φαντασία του καθενός - βλοσυρού, κατακαημένου, ελληνικού, βασανισμένου, κλπ) τους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία. Με δημαγωγία, κούφιο πολιτικό λόγο, κενή ιδεολογική κατέυθυνση, ασύστολη λεηλάτηση των θεσμών του κράτους και της δημοκρατίας δεν πρόκειται να γυρίσει ο κόσμος στην κραυγαλέα αποκαλούμενη << Δημοκρατική Παράταξη >>.

Τρίζουν τα κόκκαλα του Αντρέα με τις πολιτικο-ιδεολογικές κατευθύνσεις των υποψηφίων. Το κόμμα χωρίστηκε σε Παπανδρεικούς και Βενιζελικούς ανεγκέφαλους σε μια άτυπη αναμέτρηση μεταξί των διαφόρων σημητοβενιζελικών και παπανδρεικών, δηλαδή των υποστηρικτών των μαυρισμένων στην κάλπη σημητικών πολιτικών και της αδύναμης προσπάθειας για ριζοσπαστική αλλαγή του Γιώργου.

Όσο για σκέψεις για διάσπαση του κόμματος αν ο ένας ή ο άλλος κερδίσει, το παράδειγμα του Στελλάρα Παπαθεμελή είναι πολύ φρέσκο και κανένας Βαγγέλης δεν μπορεί να ρισκάρει παρόμοιες περιπέτειες ή μακροχρόνια απουσία από τα σαλόνια της εξουσίας...